Het aantal huwelijken dat jaarlijks ontbonden wordt in Nederland ligt al jaren tussen de 35 en de 40%. Hoe zit dat met compagnons? Ik heb geen cijfers kunnen vinden, maar ik kan me zomaar voorstellen dat dit percentage minstens zo hoog is en waarschijnlijk nog iets hoger.

Mijn ervaring is dat compagnons heel enthousiast met elkaar beginnen samen te werken. Vanuit vriendschap, een gezamenlijk idee of zelfs met een gedeelde visie. Met geestdrift en passie wordt een bedrijf opgetuigd, er wordt een pand gevonden, een website gebouwd, klanten worden gezocht, de eerste opdrachten rollen binnen en voor je het weet, is er geen tijd meer om een gedegen samenwerkingsfundament te bouwen. Zolang het goed gaat en naar wens van beide partners is er ook nog niets aan de hand. Het wordt pas lastiger als de resultaten tegen beginnen te vallen. Of als de één harder wil groeien dan de ander. En wat als de taakverdeling niet helemaal helder is? Hoe zit het thuisfront in de wedstrijd? Werken we allebei even hard? Hoeveel (financieel) risico willen we nemen? Wel of geen personeel? En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het gaat echter pas echt fout als op de één of andere manier het vertrouwen tussen beide compagnons wegebt. Gebrek aan vertrouwen in elkaar is het begin van het einde.

Ik ken 2 compagnons die met de beste bedoelingen de samenwerking zijn gestart en helaas na een paar jaar alweer uit elkaar zijn. Uiteindelijke druppel: geen vertrouwen. Ontstaan door niet ECHT met elkaar te communiceren. Ik sprak ze beiden nadat ze al uit elkaar waren en vroeg ze afzonderlijk waarom het niet gelukt was. Compagnon A vond dat compagnon B te weinig deed en teveel met acquisitie en netwerken bezig was. Compagnon B vond echter dat A teveel naar zich toetrok, met name waar het administratie en organisatie betrof. Op de vraag of ze dat ooit met elkaar besproken hadden, gaven ze beiden aan dat het “daarvoor te laat was”.

Al eerder verwees ik naar de 5 frustraties van teamwork van Patrick Lencioni. Ook voor compagnons doen deze opgeld. Is er sprake van ECHT vertrouwen in elkaar? Durven beide compagnons alles met elkaar te bespreken wat nodig is om samen plezierig samen te werken en samen succesvol te zijn? Hoe zit het met de betrokkenheid? Naar elkaar toe en naar het bedrijf. Zijn er afspraken gemaakt over de samenwerking, taakverdeling, structuur, cultuur etc.? Hoe zit het met de verantwoordelijkheid en gezamenlijke bevoegdheden? Hoe is het (gezamenlijke) verantwoordelijkheidsbesef? Wat zijn de verwachtingen van het resultaat? Zijn de doelen helder? Kortom: Wat verwachten compagnons van elkaar? Vandaag en in de toekomst!

Een belangrijke stap om een goed samenwerkingsfundament te bouwen, is inzicht. Inzicht in jezelf als ondernemer, maar ook inzicht in elkaar. Het is essentieel om van jezelf en van elkaar te weten waar overlappend talent ligt, waar je elkaar aanvult en waar je misschien wel beiden een blinde vlek hebt. Vaak zijn dat ook de zaken die geen energie geven. Het is belangrijk om te weten welk talent en welke competenties je niet zelf hebt en eventueel in moet huren. Wees daarin ook heel eerlijk. Niemand is perfect! Daarnaast is het goed om te weten hoe beiden reageren onder druk. En hoe je dan op elkaar reageert. Deze communicatie-patronen kun je inzichtelijk maken. Beide samenwerkingspartners weten dan hoe ze op elkaar reageren en wat dan wenselijk is om niet in elkaars allergie te gaan zitten. De oplossing voor het vroegtijdig preventief “afkappen” van een onwenselijke discussie is vaak opmerkelijk eenvoudig.

Ik ken een verhaal van een moeder en haar zoon, waarbij dit speelde. Zoonlief was werkzoekend en deed zijn best een baan te vinden. Hij was alleen niet zo’n prater. Als mams vroeg hoe het met solliciteren ging, nam hij even de tijd om zijn antwoord te formuleren. Regelmatig duurde dit te lang voor zijn moeder, die geduld niet helemaal als haar kernkwaliteit had uitgezocht. Vanuit dit ongeduld wachtte zij vaak niet op het antwoord en drong zich nogal op aan haar zoon, waarop hij dichtklapte en als ze dan nog verder begon te pushen, dan vluchtte hij, soms in gedachten, maar meestal letterlijk. Naar boven, naar zijn kamer. Zij wist dan dat ze wellicht te ver was gegaan en voelde zich daarom weer schuldig. Dit tafereel herhaalde zich minstens wekelijks. De oplossing was simpel. Ze leerde 2 vragen te stellen aan haar zoon. De eerste bleef dezelfde: “Hoe is het met solliciteren?” De tweede werd: “Wil je misschien iets drinken?” Aangezien de tweede vraag weinig bedenktijd kostte, kreeg zij daarop meteen antwoord en haalde daarop de door zoonlief bestelde drank. In deze, door beiden gecreëerde, pauze had de zoon de tijd om zijn antwoord op de eerste vraag te formuleren. Zo eenvoudig kan het zijn. Maar het begint met bewustwording en daarna met een heldere afspraak tussen beide personen.

Een ander groot goed binnen de samenwerking van 2 compagnons is dat je elkaar oprecht iets gunt. Als je elkaar minimaal evenveel geluk èn succes gunt, dan helpt dat enorm om vanuit vertrouwen samen te werken. Jaloezie, afgunst, bemoeizucht, ego, geldingsdrang, winstbejag, machtswellust, angst, onzekerheid, allemaal zaken die niet meehelpen om samen succesvol te zijn. Gun elkaar ook de lessen die je te leren hebt. Wees dankbaar voor de verschillen en het feit dat je elkaar daarmee ook prima aan kunt vullen. De grootste en meest succesvolle duo’s waren zeker niet elkaars gelijken!
Een misverstand dat er verder nog kan zijn bij compagnons is dat ze geen adviseur, coach of sparringpartner nodig hebben. Ze hebben gekozen voor de samenwerking en dus voor elkaar en hebben dan “geen behoefte” aan een externe partij. Vaak is echter het tegendeel waar. Zeker wanneer onvoldoende bekend is waar de valkuilen liggen. De valkuilen van de individuele partners, maar ook de gezamenlijke valkuilen. Het is goed om een derde daarin te raadplegen. Hetzij eenmalig, maar verstandiger is nog om vaker met elkaar te sparren. Ook samen is het soms Lonely at the top! Een adviseur of coach kan werken als een filter, maar ook als inspirator. Hij of zij kan de spiegel zijn die nodig is om scherp te blijven en elkaar scherp te houden. De facilitator van het vertrouwensfundament dat nodig is voor een vruchtbare samenwerking. 
Kortom: In de drukte van een bedrijf dat door 2 compagnons geleid wordt, zullen er veel zaken spelen die aandacht vragen. Alleen zonder vertrouwen en van daaruit ECHT met elkaar communiceren zal deze samenwerking niet lang duren. Compagnons zijn vaak meer uren per week samen dan echtgenoten, dus is een betrouwbare relatie een groot goed.
Ben je compagnon(-s) en zou je heel graag je samenwerking eens onder de loep nemen, dan hoor ik dat graag. Ik wil jullie graag leren kennen en jullie leren elkaar te leren kennen, herkennen en erkennen!
V.O.C.